Сауық пен сайран жерiттi,
отырмын кезбей көшенi.
Сандалдық, шаптық, — не бiттi?
қалғаны — қудың өсегi.
Дырдудан ендi құтылып,
көз салсам барлап өткенге,
алмастан бiр iстi бiтiрiп,
қыздарды қуып кеткем бе?
Сонда осы болды бұ қалай,
көрмегем нағып жан-жақты?
Жолдарым жүрген ұнамай,
отырмын тiстеп бармақты…
1965 жыл