Әнін жазған Б. Мокроусов
Сөзін жазған Е. Долматовский
Сөзін аударған Б. Алдамжар
Орындаған Р. Мұсабаев
Ақ Еділде жайқын жолы жүзер айқын
Дабыстап шақырады кеме кімді?
Таңғы арайы сұлу, Горький жақта бүру
Жұмысшы аулында тұрады құрбы.
Киіп көйлек сәнді, ғашығына мәңгі
Дұрыстап сөз айтуға келді жігіт.
Кеше сүйем деген. Сенсің ием деген,
Ал бүгін онысы болыпты ұмыт.
Қыз ұмытып бәрін, ашып кітаптарын
Жігітті ойламады бір де көңлі.
Таң атқанша мүлдем кетпей жігіт бірден,
Терезе алдында жүрумен болды.
Шіркін, жазғы түндер, кеме берген үндер…
Ызамен жігіт болды үйге қайтпақ.
Сормовоның қызы, қандай сұлу жүзі!
Мұндайды қай жерден жігіттер таппақ?
Ол заводқа келген кіре беріс жерден
Көрді де әлгі қызды, басты қайғы.
Ару оған күлді: «Кітап көрдім түрлі,
Кітап жоқ біздегі махаббат жайлы».
Ақ Еділде жайқын жолы жүзер айқын
Дабыстап шақырады кеме кімді?
Таңғы арайы сұлу, Горький жақта бүру
Жұмысшы аулында тұрады құрбы.
Сормовская лирическая
Музыка Б. Мокроусова
Слова Е. Долматовского
На Волге широкой, на Стрелке далёкой
Гудками кого-то зовёт пароход.
Под городом Горьким, где ясные зорьки
В рабочем посёлке подруга живёт.
В рубашке нарядной к своей ненаглядной
Пришёл объясниться хороший дружок:
Вчера говорила — навек полюбила,
А нынче не вышла в назначенный срок.
Свиданье забыто, над книгой раскрытой
Склонилась подруга в окне золотом.
До утренней смены, до первой сирены
Шуршат осторожно шаги под окном.
Ой, летние ночки, буксиров гудочки…
Волнуется парень и хочет уйти.
Но девушки краше, чем в Сормове нашем,
Ему никогда и нигде не найти.
А утром у входа родного завода
Влюблённому девушка встретится вновь
И скажет: «Немало я книжек читала,
Но нет еще книжки про нашу любовь».
На Волге широкой, на Стрелке далекой
Гудками кого-то зовёт пароход.
Под городом Горьким, где ясные зорьки
В рабочем поселке подруга живёт.