Санаспас алғы күндермен,
өлексе шоқу — бiлгенi.
Көрiнген құсты күндеумен,
далпылдап ұшып жүргенi.
Сыртынан түрi сымбатты-ақ,
қалпы бар шыңға қонардай.
Ол үшiн жемтiк күн қақтап
далада қалған томардай.
Парықсыз жүрiп ойланбай,
не бықсық сөзден танбаған,
кей жанның құйып қойғандай,
мiнез қалмас қарғадан.
1962