Упрощенная HTML-версия
оларға көз қырын да салмастан, соңғы кездерi әбден толысып кеткен, дүкеншi Зағипаға
жетiп барды:
— Кiремпiлен түстi ме?
— Иә. Саған деп... — Зағипа сиқырлана күлдi.
— Кәне, бәрiн бер.
— Ау, мыналар да...
— Олар кейiн ала жатар.
Күлжамаш сыртқа матаны ырсылдай көтерiп шықты. Айзада мәз-мейрам.
Күлжамаштың о жағына бiр, бұ-жағына бiр шығады.
— Келiн-ау, әлгi жәләбты қатырдың! Тусаң ту! — Сосын өз өзiнен ызаланып: —
Көйлек киетiн жәләб қой. Ал, ки! — деп, дүкен жаққа қарап, ернiн шығарды.
Күлжамаш шарбағына кiрiп кеткесiн, Айзада қолындағы шайға қарап тұрып: «Қап,
мына қортық, гүрезен шай берiп қатырып кетiптi-ау» — деп, өкiндi.
9
Елекеш зауал ауа совхоздың гаражына барды. Қарақұмда шөп шауып жатқан
кiсiлерге қосымша күш ретiнде жiберiлер адамдардың тiзiмiн жасап, жөнделген
тракторларды қайта бiр қарап шықты. Оның, әсiресе, мұқият тексергенi комбайн жағы
болды. Биыл күрiш көлемi жылдағыдан артық. Кiсi қолы аз. Азын-аулақ комбайнның
бiразы әлi толық жөнделмеген. Бұл қанша жанын салса да, аузынан сөзi түсiп тұрған
болбыр бас инженер Әбжанның жуық арада қозғала қоятын түрi жоқ. Сол қытығына
тиiп, Елекеш механизаторлардың көзiнше бас инженердi жерден алып, жерге салды.
Жылтыр қара Әбжан жалақ ернiн тiлiмен жалап қойып, екi аяғына кезек мiнiп,
қипақтап тұр. Не дәлел айтпайды, не қарсы тiл қатпайды. Қашанғы әдетi осы. Ақи-тақи
болмай бара жатса, бiрдеңе деп мiңгiр етедi де қояды. Оның осы жуастығын арғаланып,
ит-құсқа дейiн басынып, сөзiн аяқ асты қылып жатады. Директор былтыр бас
инженердi басқа жұмысқа ауыстырсам ба деп те ойлаған, бiрақ аңысын аңдап көрейiн
деп, ол ниетiн сыртына шығармаған. Бiрде Әбжанды шақырып ап, оңаша сөйлесiп едi,
ол жазған бәз-баяғы қалпынан айни қойған жоқ. Мiне, тағы да сипақ-сипақ етедi.
Елекеш шыдамады:
— Әй, сенiң осы жұмыс iстеу ойыңда бар ма, а?
— Iстеп жүрмiз ғой, — деп, бас инженер мiңгiр еттi.
— Не iстеп жүрсiң? Осы ма iстеген сиқың? Айналдырған төрт-бес комбайнды
жөндете бастағаныңа жарты жыл болды. Әлi оннан бiрi бiткен жоқ. Осы да жұмыс
болып па?
Бас инженер тiс жарған жоқ.
— Әй, қашан бiтiресiң?
— Ненi?
— Комбайндарды?
— Бiтiремiз ғой.
Анадай жерде темекi шегiп тұрған бiр-екi тракторшы мырс-мырс күлдi. Сол екен,
Елекештiң жыны кеп кеттi:
— Әй, осы сен адамсың ба, әлде... — дедi қалшылдап.
Бағанадан берi сүмiрейiп тұрған Әбжанға тiл бiтейiн дедi:
— Сiз үйтiп кiсiге тiл тигiзбеңiз.
— Тiл тигiзгенде қайтесiң?
— Ауданға... шағынам.
Елекеш ағат кетiп қалғанын сонда барып сезiп, аз-маз iркiлiп қалды. Бiрақ та бөтен
кiсiлердiң көзiнше сыр бермейiн деп, дөңайбатын алдырмастан: