Упрощенная HTML-версия
Жұрт шу ете түстi:
— Ойпырмай, сенiң осы iстемейтiнiң жоқ!
— Сен, сiрә, талайдың обалына қалған шығарсың.
— Е, содан не болды?
— Әй, о қыз кiм өзi? — дедi сол арада Мылтықбай дыбдырлай сөйлеп.
— Кiм болсын, о қыз деген... мына отырған әйәл да, — дедi Әбду мәз бола
ыржалақтап.
— Сосын?— дедi Мылтықбай кiржиiп.
— Сосын не болушы едi? Шүкiршiлiк, өмiр сүрiп атырмыз.
— Қап, мынау иттi-ай! Жұртқа сырын айтқызып ап, өзi сытылып шыға келдi! — деп,
Мылтықбай санын бiр соқты.
— Иә, сүйтiп қатырды, — дедi Бәйдеш те шынымен өкiнiп.
Әбдудiң тапқырлығына Жеңiсбек iшпей-жемей ырза болды. Әсiресе, Алматыдағы
пәтерiне қанша барып жүргенде, кекiрейiп, сыр бермейтiн Бәйдештiң оп-оңай уысқа
түсе қалғанына сүйсiнiп кеттi. Өзi әлде бiр iшкi есеппен, сол үйге үйiрсектей бергеннiң
тиiмсiз еместiгiн аңдаған едi. Бұл Бәйдештiң шашын қиған, екi тiлдi қойыртпақтап
сөйлейтiн балдызы оқуға түскелi сол үйден шықпайтын болған. Мысықтабандап жүрiп,
сол қара қызбен танысып та алған. Бiр-екi рет қонцертке де барып үлгерген. Ендi ол сәт
сайын түрi бiр қызарып, бiр бозарып отырған Набатты көрiп, сүлеленiп қалды. Оны
ұнататынын бiледi. Бiрақ әкесi әуейiленiп жүрген бұған: «Өсер бала орынды жерден
қыз алмас па?» — деп кейiп, тиып тастаған. Қашаннан әке сөзiн қайт қылып көрмеген
бұл қарсы дәлел айтпай, ол көземелдеген тұсқа қарай кадам басқан. Кәзiр сол сүрлеудiң
жыланша ирелеңдеп, ожар омыраулы кiсiнiң тұмсығы бата бермес, жемiс-жидегi,
миуасы көп қалың қойнауға бiлдiрмей сұғына енiп бара жатқанына куә боп жүр. Өзiнiң
алысқа қарап тұрғанын байқап, Жеңiсбек күлiмсiреп қойды.
Тамақтан соң, жұрт бой жазбақ боп, жапырласып, сыртқа шықты. Барлығы тас
қараңғы жаз түнiнде гуiлдесiп ұзақ тұрды. Кенет терiскей жақтағы Төретамның арғы
жағынан талып естiлген сарындай гуiл шықты да, iзiнше қара аспанның таңын айыра,
ұзын жалын лапылдаған қалпы көз iлеспес жылдамдықпен зеңгiрге қарай зымырай
жөнелдi. Жұрт елең ете қалысты. Әлгi алау бiрте-бiрте ұзап барып, қара көк аспанның
әр жағына жасырынып жоқ болды. Сол арада Тоқшылықты бiреу түрткендей болды.
Жалт қараса, Бәйдеш пен Патшайым қатар тұр екен. Олардың әр жағында тұрған,
ештемеден күдiгi жоқ Мылтықбай әңгiрлейдi:
— Тағы да космос кораблi ұшты! Керемет қой! Техника қалай-қалай дамып барады,
а?!
Тоқшылық үндемедi.
21
Ертесiне Елекеш әкесiне ауылдың шал-шауқанын бүгiн түске шақырып жiбер, дедi.
Сүйтiп, орақ алдында қарт кiсiлердiң кеуiлiн аулап, ауыз бiрлiк жағын реттеп қойғанды
жөн көрдi.
Сосын өзi машинаға мiнiп, күрiштiкке тартты. Ұйқысы қанбай, басы мәңгiрiп келедi.
Кiлгiрiп кете берген көзiн шаққа ашып, сергиiн деп, ол радионың тетiгiн бұрады. Соңғы
хабар берiп жатыр екен. Бiр жiгiт атақты актрисаның көзiне түсейiн деп, Америка
президентiне оқ атыпты. Палестина арабтары әлi қуғын-сүргiн көрiп жүр. Бүткiл араб
елдерiнiң әзiрге ауыз бiрiктiрер түрi жоқ. Соны жат жерлiк басқыншылар пайдаланып,